wtorek, 9 lipca 2013

Chapter 13

Harry przytulił mnie najmocniej jak potrafił,odwzajemniłam to.
Szliśmy brzegiem morza nagle Harry zapytał mnie;
-Alice,powiedz mi,dlaczego uciekłaś?
-Harry..ja..ja nie mogłam tam zostać dalej..po prostu bałam sie Oliviera,ja po prostu chwilami sie ciebie bałam..pamiętasz jak wtedy pojechaliśmy do szpitala?Tak wtedy miałam powód by wyjechać stamtąd,ja nie przeżyłam tego raz,ja przeżywałam to codziennie.Gdy Olivier zapraszał mnie do siebie na "kolacje" wiedziałam co sie stanie.Prosiłam Boga jedynie o to bym nie zaszła w ciąże.Nie mogła bym go wychowywać,ze świadomością że jest to dziecko Oliviera.On tyle razy mnie skrzywdził.Nie chciałam by sie to powtarzało.Jeszcze śmierć mamy..ona była najbliższą mi osobą,teraz ją straciłam.Z tatą żyłam dobrze,ale to wszystko nie jest takie same jak teraz...mam tylko ciebie i mojego tatę.

*Oczami Harrego*
Te ostatnie słowa Alice..one tak obiły się o moją głowe 'Mam tylko ciebie i mojego tatę'
Czyli jednak liczę się dla niej?Dopiero teraz uświadomiłem sobie jak bardzo ją kocham.Podobno nie ma ideałów na świecie..ale Alice to co innego..to kochana i spokojna osóbka żyjąca na tym świecie.Chciałbym dać jej wystarczające bezpieczeństwo i dobro.Postaram sie jak najlepiej wszystko ułożyć by Alice znowu żyła szczęśliwie.
Chce ją zabrać stąd jak najdalej od tego skurwysyna Oliviera.On ją skrzywdził,dla niej mógł bym zabić jego,ale ona mi na to nie pozwoli.

*Oczami Alice*

Mówiąc to oczy mi się szkliły od łez.Nie mogłam wytrzymać miejąc świadomość że już nigdy nie zobacze mojej mamy,ale mam Harrego i mam nadzieje że pomoże mi we wszystkim,podtrzyma mnie na duchu.
Harry chyba zauważył to że chce mi się płakać i przytulił mnie znowu do siebie.Teraz czułam ulgę,teraz czułam się bezpieczni.Wiedziałam że Olivier mnie nie znajdzie ale miałam co do tego obawy,ktoś mu może powiedzieć.Nie chce by zniszczył to wszystko.



Krótki dzisiaj bo jadę z tatą nad morze,ale postaram się napisać następną część.
Mam pytanie do was...planuje tłumaczyć bloga,będzie to dla mnie trudne ponieważ nie znam do końca angielskiego..ale moge go dla was tłumaczyć,pisanie bloga jest dla mnie przyjemnością,więc napisze w komentarzach czy czytaliście by :)
Ania xx 

7 komentarzy:

  1. Świetny,szkoda że krótki ale czekam z niecierpliwością na następny <3

    OdpowiedzUsuń
  2. Takkkkkkkk!!!!
    -Katherine :*

    OdpowiedzUsuń
  3. Awwww *.* pisz dalej ^^

    OdpowiedzUsuń
  4. Twoje opowiadania są takie prawdziwe,czasami momenty są dosyć nierealne ale i tak bardzo miło sie je czyta :)
    Next <3

    OdpowiedzUsuń
  5. hgsfgsfhjsjh *--* Zajebiste!

    OdpowiedzUsuń